» strona główna» informacje o nas» księga gości» ciekawe linki» nasz baner» kontakt z nami
» WORTALE.NET» reklama» współpraca
Cocker Spaniel Angielski
Cocker Spaniel Amerykański

O rasie
» wzorzec
» historia
» Charakterystyka
» Pielęgnacja
» Umaszczenia
» Zdrowie
» Genetyka
» Budowa amerykana

Szczenięta
» zapowiedzi miotów
» szczenieta na sprzedaż

Hodowle
» katalog hodowli

Reproduktory
» katalog reproduktorów

Wystawy
» wyniki wystawy w Polsce
» wyniki wystaw zagranicą
» wyniki wystawy klubowe

Fotoreportraże
» zdjęcia z wystaw
» konkursy Agility

REGULAMINY

» Regulamin hodowli
» Regulamin wystaw

INFORMACJE
» informacje o nas
» zasady korzystania
» dodawanie komentarzy
» jesteś w dziale: zdrowie » Choroby genetyczne - dysplazja

Artykuł przeczytano: 47488 razy.

Choroby genetyczne - dysplazja

Na początku trzeba rozróżnić od siebie różne podłoże chorób. Tak więc mamy:

  • choroby dziedziczne inaczej nazywane genetycznymi - to jest sytuacja, gdy jakiś gen lub grupa genów odpowiada za powstawanie danej choroby np. katarakta, cukrzyca, hemofilia czy niedoczynność tarczycy i wiele innych.
  • choroby wrodzone czyli powstające w trakcie ciąży, najczęściej spowodowane czynnikami zewnętrznymi i przypadkowymi takimi jak stres suki, jej urazy itp.
  • oraz choroby, do których predyspozycja genetyczna jest dziedziczna - tutaj najczęstszymi są nowotwory, ale i np. dysplazja jest najprawdopodobniej w dużej mierze takim schorzeniem.

Należy też odróżnić sytuację, w których dany pies lub suka może przekazać jakąś chorobę bo jest jej nosicielem, od takiej gdy choroby występowały w danej linii, co oznacza jedynie, że dane schorzenie wystąpiło u przodków psa lub rodzeństwa przodków, ale nie ma żadnej pewności, że dany pies jest jej nosicielem.

DYSPLAZJA

Dysplazja stawów biodrowych to najczęściej znany, dziedziczny zespół chorobowy wśród ras dużych i olbrzymich. Ale nie oznacza to, że dotyczy on jedynie tych ras psów, niestety rasy średnie, małe i miniaturowe też cierpią na dysplazję, jednak dużo rzadziej i u nich ten problem jest bagatelizowany. Dysplazja stawów biodrowych została opisana już w 1935 roku w USA i od tego czasu pojawiło się mnóstwo opracowań naukowych. Choroba ta jednak nie odnosi się jedynie do stawów biodrowych. W podobnym procencie w populacji, występuje dysplazja stawów łokciowych i kolanowych, jednakże ze względu na inna budową anatomiczną, są one mniej dokuczliwe i często nierozpoznawalne.

Dysplazja stawów biodrowych jest chorobą polegającą na zmianach w ukształtowaniu panewki stawu biodrowego i główki kości udowej. Dochodzi do niej z powodu zbyt luźnych poszczególnych połączeń stawu biodrowego i otaczających go mięśni i więzadeł. Szczeniak rodzi się z prawidłowymi stawami biodrowymi ale mogą one ulec zwyrodnieniu w toku rozwoju i stopniowego obciążania stawów. W wyniku "obciążania" takiego "luźnego stawu" od wieku ok. 2 tyg. rozwija się niestabilność, która zakłóca rozwój panewki stawowej i główki kości udowej.

Należy na wstępie zaznaczyć, iż klinicyści często dzielą dysplazję na rentgenowską i kliniczną. Kliniczna to taka, która daje objawy, upośledza ruch i powoduje ból psa. Rentgenowska natomiast to taka, której stopnie określa się na podstawie badania RTG. To, że lekarz radiolog stwierdzi, że nasz pies ma dysplazję typu C lub D wcale nie oznacza, że dysplazja w sensie klinicznym musi go dotknąć. Przy prawidłowym, żywieniu, farmakoterapii i rehabilitacji, a czasami po zabiegach chirurgicznych możemy oszczędzić psu cierpień.

Wg Orthopedic Foundation for Animals z USA, która w latach 1994-2003 prowadziła badania na temat występowania dysplazji w populacji, w 9,3% dysplazja dotyczy szczeniąt po rodzicach wolnych od niej. Po wolnym od dysplazji reproduktorze, a dyspalzyjnej suce rodziło się 18,8% dysplazyjnych psów, po wolnej od dysplazji suce, a dysplazyjnym psie 18,9%, zaś po obu dysplazyjnych rodzicach rodzi się aż 33,7% dysplazyjnych psów. Inne opracowania podają odpowiednio 17,5% przy zdrowych rodzicach, 28,4%, 41,7% do 46,2% przy obu chorych osobnikach.

Na występowanie dysplazji oprócz dziedziczenia predyspozycji od swoich rodziców wpływ mają również takie czynniki jak:

  • żywienie,
  • masa ciała psa,
  • wysiłek w trakcie wzrostu (skakanie, schodzenie ze schodów),
  • niedobory witamin i suplementów żywnościowych (w szczególności glukozaminy i chondroityny),
  • budowa i wielkość mięśni zadu,
  • hormony takie jak estrogeny, relaksyna, hormon wzrostu i parathormon.

Im wolniej rośnie pies i im później zostanie on obciążony dużym wysiłkiem fizycznym tym prawdopodobieństwo wystąpienia dysplazji jest mniejsze. W tej chwili odrzuca się raczej tezę, że dysplazję mogą powodować śliskie powierzchnie, a wręcz zaleca się aby szczenię miało kontakt z każdym typem powierzchni podczas rozwoju. Obecnie wiele ośrodków genetyki weterynaryjnej pracuje nad wyodrębnieniem genów odpowiedzialnych za predyspozycje do dysplazji oraz opracowaniem sądy genetycznej do ich wykrywania. W tej chwili wydaje się, że będzie to 4-5 genów głównych, co niestety daje olbrzymią ilość kombinacji. W związku z tym coraz ważniejsze jest, aby nie dopuszczać do rozrodu psów nawet ze średnią dysplazją. Należy także wnioskować z tego, że jeżeli dysplazja nie wystąpiła z danego skrzyżowania, to wcale nie oznacza, że przy innym nie wystąpi i na odwrót. Rolą hodowcy, na obecnym etapie może być jedynie zmniejszenie ryzyka wystąpienia choroby, oraz jak najlepszym żywieniu suki karmiącej i szczeniąt. Należy jednak pamiętać, że czynniki środowiskowe czy niedobory nie wywołają dysplazji u psa, który nie posiada predyspozycji genetycznej.


Na podstawie: J.Monkiewicz, J.Wajdzik "Kynologia o psie"; M.B.Willis "Poradnik dla hodowców psów"; R.Foster, M.Smith "Hip dysplasia"; F.Smith "Genetic Lottery-Do you want to play?"; R. J. Todhunter, S. P. Bliss, G. Casella, R. Wu, G. Lust, N. I. Burton-Wurster, A. J. Williams, R. O. Gilbert, and G. M. Acland "Genetic Structure of Susceptibility Traits for Hip Dysplasia and Microsatellite Informativeness of an Outcrossed Canine Pedigree"; T. J. Dunn, Jr. "CANINE HIP DYSPLASIA (CHD)"

tekst: Radosław Suchner
http://klub.hovawart.pl/
publikacja: wortal PSY24.PL ( www.psy24.pl )




Zakaz kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji wortalu SPANIELE.WORTALE.NET.

Dodaj komentarz / przeglądaj komentarze

Komentarzy do artykułu: 2.

komentarze:
2009-07-20 14:03 julka

śliczne są te psy mam takiego w domu lecz dużo chorują szczególnie na chorobe oczu


2008-12-16 19:10 Tycjan Muraw, Bytom
Psy i koty, również konie podobnie jak ludzie powinny mieć dietę dla ssaków. Mają trzustkę, oraz wszystkie narządy tak jak człowiek. Odżywiajmy je zatem prawidłowo biologicznie w ramach miłości jaką Je darzymy. Głównym składnikiem diety racjonalnej zwierząt, powinien być Chleb typu KR-IRL !! Kluczowym zatem, jest: Naukowe odkrycie roku 2008 (medycyna, biologia). Dotyczy żywienia zarówno człowieka, jak i zwierząt. Przepis WZORCOWY wypieku Chleba typu KR-IRL (mini chlebki). Kaszę jaglaną oraz ryż biały (lepiej się klei) gotujemy w jednym garnku ok. 20 minut. Przyprawy to: sól kamienna nie oczyszczona, również pieprz, kminek, ew. ziała wg uznania. Po zakończeniu gotowania całość pozostawiamy pod przykryciem na ok. 15 minut. Ugotowane kasza i ryż wchłaniają wtedy całą użytą do gotowania resztę wody, co następnie ułatwia formowanie i lepsze klejenie się tzw. mini chlebków. Dużą łyżką stołową nabieramy zmieszaną masę tj. kaszę z ryżem i z takiej objętości formujemy chleb tzw. cienkie mini chlebki (ugniatamy palcami). Kładziemy na papierze do pieczenia, którym uprzednio pokryliśmy powierzchnię blachy. Pieczemy w piekarniku (temp. 250oC przez ok. 45 minut) tj. do momentu uzyskania tzw. przyrumienienia. Przepis ten zamieszczony jest na stronie internetowej, ADRES: www.magdalirl.com.pl Książka pt.: PORADNIK ŻYWIENIOWY człowieka w XXI wieku. Szczegółowa identyfikacja chleba typu KR-IRL (mini chlebki): 1. białko roślinne 10,5%, 2. tłuszcz roślinny 2,9%, 3. węglowodany niskie 78,9%, 4. witaminy: z grupy B (B1, B2, B6, PP), E, 5. składniki mineralne: fosfor, wapń, magnez, cynk, żelazo i mangan, 6. błonnik 3,2% 7. woda ok. 5-7% Poziom cukru po spożyciu takiego chleba przez ok. 4-5 godzin utrzymuje się we krwi w kategoriach zalecane i dozwolone, powodując tym samym trwałe uczucie pełnej sytości (szczególnie ważne w przypadku zwierząt chorych na cukrzycę). Zwierzę odczuwa również ogromną energię, którą wnoszą węglowodany dostarczone w dużej przecież ilości. Witaminy i składniki mineralne, podobnie jak i wszystkie pozostałe składniki są w tym chlebie bezsprzecznie w najlepszym gatunku. Ryż obniża przecież poziom złego-LDL cholesterolu we krwi, o czym powszechnie wiadomo. Chleb typu KR-IRL (tzn. mini chlebki) po upieczeniu smakuje jak luksusowy produkt zbożowy upieczony bez skórki w tosterze. Można go przechowywać w chłodziarce przez ponad 15 dni. Na śniadanie i kolację zaleca się spożywanie przez zwierzę 2-3 (mini chlebków) tj. kromek średniej wielkości (150-200 g), jako wariant odżywienia minimum. Spożycie chleba typu KR-IRL oraz żywności wg tabel tzw. Indeks Żywieniowy, tj. IŻ produktu GWARANTUJĄ powrót do sylwetki zwierzęcia bez nadwagi i otyłości w okresie 3-4 m-cy oraz wzorcowe odżywienie komórek nerwowych mózgu skutkujące polepszeniem sprawności myślenia, również dużą energię eliminującą zmęczenie. P. S. Chleb typu KR-IRL pieczemy osobiście czyli toksyny = 0% (polepszacze, konserwanty, spulchniacze i inne trucizny, zwyczajnie co oczywiste, ich nie dodajemy). Realizacja tego przepisu stanowi istotny prozdrowotny, przełom w żywieniu organizmu zwierząt, ale i człowieka TEŻ !!.. T. M. Bytom


Wróć na portal: MINDLY.PL 

lub przejdź na portal: PSY24.PL
 

| zaloguj