» strona główna» informacje o nas» księga gości» ciekawe linki» nasz baner» kontakt z nami
» WORTALE.NET» reklama» współpraca
Cocker Spaniel Angielski
Cocker Spaniel Amerykański

O rasie
» wzorzec
» historia
» Charakterystyka
» Pielęgnacja
» Umaszczenia
» Zdrowie
» Genetyka
» Budowa amerykana

Szczenięta
» zapowiedzi miotów
» szczenieta na sprzedaż

Hodowle
» katalog hodowli

Reproduktory
» katalog reproduktorów

Wystawy
» wyniki wystawy w Polsce
» wyniki wystaw zagranicą
» wyniki wystawy klubowe

Fotoreportraże
» zdjęcia z wystaw
» konkursy Agility

REGULAMINY

» Regulamin hodowli
» Regulamin wystaw

INFORMACJE
» informacje o nas
» zasady korzystania
» dodawanie komentarzy
» jesteś w dziale: historia » Historia hodowli - cz.II

Artykuł przeczytano: 6043 razy.

Hodowla cocker spaniela po II wojnie światowej

Po 1945 r. oprócz szeroko już znanej z okresu przed II wojną światową hodowli "OF WARE" H.S. Lloyda, wiele innych zyskało uznanie świata kynologicznego. Część z nich kontynuowało przedwojenną działalność,
ale większość rozpoczynało dopiero swój żywot, trwający po czasy współczesne.

Na początku lat 50. powstała hodowla "BROOMLEAF" Doxford's. Jej podstawą stał się czerwony cocker Ch. Broomleaf Bonny Lad of Shilwater. Stąd wyszły tak wybitne psy, jak np. Ballet Shoes, Primula, Delia, Black and Tan, Blackeyd Susan, Boots and Shoes, Bousfante, Blackbrid; wszystkie uzyskały tytuły championów. W latach 70. w hodowli urodziły się dalsze, doskonałe psy. Kilka z nich: Butterprint of Broomleaf (ojciec Ch. Lochranza Newsprint), Ch. Bronze Knight of B. (10 certyfikatów na championa Anglii), Ch. Blueprint (blue roan), Ch. Broomleaf Barley Brew, Ch. Broomleaf Buttercrisp, Broomleaf Bright Memory. Po śmierci hodowczyni większość jej psów znalazła się w hodowli "OLANZA" - Becker i "PERYTREE" - J. Rowland.

Hodowla "COLLINWOOD" A.W. Collins specjalizowała się w trikolorowych spanielach. Ch. Collinwood Cowboy, dziadek sprowadzonego do Polski Collinwooda Gay Soldiera, był championem wystawowym i prób pracy. Ch. Collinwood Silver Lariot uznawany był powszechnie za jednego z najlepszych psów rasy, urodzonych po 1945 roku. Jakiś czas hodowlę prowadziła córka hodowczyni M. Collins. W latach 70. hodowlę z przydomkiem "COLLINWOOD" prowadzili państwo Woolf, którzy rozpoczynali od psów jednobarwnych.
Uznanie zyskały psy: - Collinwood Watcamann,
- Ch. Collinwood Fine Lace,
- Ch. Collinwood Jack daw of Lochnell,
-  Ch. Collinwood Turtle Dove.
W liniach kolorowych tej hodowli wiele sukcesów odniosły championy:
Collinwood Bellboy i Sparky of Collinwood.

Hodowla "GATEHAMPTON" Quennie Clocke rozpoczęła sukcesy od jedno-barwnego Gatehampton Buttercupa. Potem przyszły następne, za przyczyną m.in. złotego Ch. Gatehampton Dumbo, Gatehampton Jennifer, Gatehampton Billy Boy, Ch. Gatehampton Black Sambo of Lochnell i Ch. Gatehampton Golden Tango of Leadhill. Sensacyjną championką, rodem z tej hodowli, była przepiękna Lochranza Gatehampton Fascination.
Z hodowli tej pochodzi bardzo zasłużony dla rodzimej naszej hodowli czarny cocker spaniel
Ch. CACIB Gatehampton Prince Willow, ojciec 14 championów Polski, dziadek 2 międzynarodowych championów hodowli polskiej - Elzy (wł. Urszula Lerch) i Draba z ZIELONEJ CZANTORII (wł. Zofia i Marek Marciniak).

Wiele wybitnych psów i suk wydała hodowla "MISBOURNE" Dorothy Hahn. Pierwszym championem był Pickpocket of Misbourne, kolejnymi: Wendayle Valpoke of Misbourne, Atways My Love of Misbourne, Valjoker of Misbourne.
W latach 70 do hodowli ARO'S Alfreda Rodenbuscha w Niemczech trafił późniejszy Zwycięzca Świata 1973 - Ch. Waldikler of Misbourne. W Polsce krew tego championa znalazła się dzięki jego wnukowi,
czarnemu Ch. CACIB- Lorykowi z Male Kamenne (wł. Zbigniew Brzeziński) i po Ch. Widukinsie Waldmeisterze z hodowli Ado Corneliusa.

Hodowca Rodenbusch importował w 1985 r. innego doskonałego psa - Misbourne Checky Robina (po Valdorki Misbourne) - ojca całej plejady bardzo dobrych psów, m.in. Ch. B-Sg Arosa Black Powera (wł. Piotr Studenik z Czech) .Hodowla "MISBOURNE" miała również świetne czarne podpalane cockery.

 "SIXSHOT" Veroniki Lucas-Lucas to hodowla, która bardzo zasłużyła się w rozwoju powojennej populacji cockerów jednobarwnych. Znakomitym psem był Ch. Sixshot Black Swan, po Treetoops Terrific or Sixshot Brown Owi (Bazel Otto - Sixshot Mavis po Woodcock Ringleader). Ale na całe pokolenie legendarnych już dzisiaj psów z przydomkiem Sl-XSHOT trzeba było poczekać sporo lat.
Najbardziej znanymi byty: - Ch. Sixshot Woody Woddpecker,
- Ch. Sixshot Otto the Owi,
 - Sixshot Sugar Bird,
- Ch. Sixshot Storm Bird.
Krew linii "SIXSHOT" miała korzystny wpływ na polską hodowlę, głównie poprzez Ch. Wodana i Ch. Jowisza ze STAREGO GRODU, po Xantosie v. Pregelstrand, który miał krew SIXSHOT.
 Idealne wymodelowanie głowy uzyskały jednak dopiero potomstwo po Ch. Gatehampton Prince Willow, urodzonym w 1966 r. z Ch. Sixshot Cjuettadene Shearwater. W Europie sukcesy wystawowe i hodowlane, dzięki psom z linii "SlXSHOT", zwłaszcza złotemu importowi Ch. Sixshot Sun Bird, uzyskała hodowczyni Anita Kolkmann z Niemiec.

Szczególne zasługi dla europejskiej i polskiej hodowli cocker spanieli
 ma hodowla "
LOCHRANZA
" Joan Macmillan, która została założona przed II wojną światową.
W 1936 roku nabyła pierwszą czarną sukę Ottersthaw Ever Merry, a dwa lata później drugą - Treetops Turkey Trot. Obie te suki zostają matkami rodu linii "LOCHRANZA".
 Pierwszy champion to czarny Lochranza Latchkey, urodzony w 1947 r. po słynnym Treetops Truce.
W materiale wyjściowym hodowla posiada wiele wspaniałej krwi z linii TREETOPS.
Rok 1953 to kolejny Championat dla suki Lochranza Eldwyth's Enchanter po Ch. Lochranza Latchkey: jej bratem był Lochranza Eldwythe Exceed (CC - Certyfikat na championa Anglii).

Kilka lat przerwy i oto hodowla dochowała się wielkiego gwiazdora w świecie cockerów: urodzony w 1957 r. czerwony Lochranza Dancing Master, po Lochranza Eldwythe Exceed i Lochranza Dancing Shoes, uzyskał championat roku 1962. Jest to bez wątpienia rzadki fenomen, gdy w hodowli tak popularnej rasy pojawia się pies, którego potomstwo zdominuje hodowlę na wiele lat. A oto w kolejności najwybitniejsze jego dzieci, które uzyskały Championaty w Anglii:
- czerwona Lochranza Floral Dancer,
-  Lochranza Hightrees Red Admiral (tzw. Czerwony Admirał),
- Eldwythe Mornessa Milora,
- Lochranza Cjuettadene Marksman - zwycięzca grupy gundog na wystawie CRUFTS w 1967 r.
- oraz Noslien Naughty Ninets.

W latach 60. L. Merryleaf Eigar został zakupiony do Austrii przez znanego sędziego dr A. Szkibę, który sprowadził również dwie córki Lochranza Dancing Master (L. Monkspring Marybud i L. Mornessa Mimosa).
Wiele lat później, bo w 1971 r. czarny syn L. Merryleaf Eigar Azurro v. Seelissen, z hodowli dr Szkiby, uzyskał w Budapeszcie tytuł Zwycięzcy Świata, a piękna importowana Lochranza Kid Gloves (po Billy the Kid i przepięknej Ch. Gatehampion Lochranza Fascination) - suka znanej sędzi Barbary Englaender, także tytuł Zwycięzcy Świata (w sukach).
Championy, wnuki L. Dancing Master to: Cjuettadene Mark, Astrawin April Fiore, Blackbird of Broomleaf (po L. Merryleaf Eigar), L. Darnclever (po L. High-tress Red Admiral.
 W 1967 r. Championaty uzyskują Platonstown Lovely Cottage i Quettadene Dream Awhile po L. Merryleaf Eigar. Championem został również wnuk L. Dancing Master, piękny Merryborne Big Shot po Quettadene Marksman i Lochranza Honsyglow oraz wiele innych. Ch. Lochranza Marksman jest ojcem czarnej Ch. Lochranza Bittersweet, matki późniejszego Ch. Lochranza Newsprint.

Rok 1969 to wielki sukces hodowli. Rezerwowym Championem CRUFT'S zostaje czarny
Ch. Lochranza Strolloway (Res Bis).
Sukcesy "LOCHRANZA" przekraczają granice Anglii. Sensacyjnym wydarzeniem był miot po Ch. Lochranza Strolloway i Lochranza Ticked Pink w hodowli L. Tabo. Psy z tej hodowli z początkiem lat 70. dominowały w południowej Europie, odnosząc ogromne sukcesy. Wspomniana hodowla dużo importowała od J. Macmillan i była oparta, tak ze strony "męskiej" jak i "żeńskiej", na linii LOCHRANZA.

J. Macmillan, uczciwa i rzetelna hodowczyni wielu psów, eksportuje także psy wybitne.
 Dlatego też na wszystkich kontynentach pojawiają się championy z przydomkiem LOCHRANZA.
Niektóre słynne w Ameryce Północnej to: kanadyjski i angielski Ch. L. Damclever (brat L. Strolloway'a), kanadyjski Ch. L. Dancing Misteress, USA Ch. L. Dancing Days.

Także Europa w latach 60. sprowadziła bardzo dużo psów od hodowli LOCHRANZA.
Oto niektóre, sprowadzone do Niemiec, nagrodzone tytułem Schausiger (wówczas odpowiednik championatu RFN) lub innymi tytułami: pięcioletni Lochranza London (sprowadzony przez Anitę Kolkman - "CATERRA"), Lochranza Chorister, Lochranza Quettadene Pied Piper, czerwony Lochranza Marashino oraz dwa sprowadzone przez znanego hodowcę H. Brucknera z Berlina (hodowla "V. RIETTERFELD"). Wspaniałe Lochranza Gingersnap
(S-Sg 1968) i Lochranza Sharpshooter (S-Sg 1970) zostały zakupione przez hodowczynię R. Widmeier (hodowla "HAUS AKITA", obecnie "ATKIA").

Pod koniec lat 70. zostaje sprowadzony przez K. Lehmkul (hodowla "SUNTELSTEIN") czerwony Lochranza Debonair, późniejszy Ch. RFN i B-Sg z linii Lochranza Farmers Boy. Pies ten okazał się w następnych latach doskonałym psem hodowlanym.

Do Austrii został sprowadzony przez dr E. Dannera w 1961 r. czarny Lochranza Tessant Trumpeter, późniejszy Międzynarodowy Champion, a do Francji piękny, czerwony Lochranza Barley Corn, zdobywca 18 CACIBów, a także Championatu Francji, kupiony przez znaną również w Polsce, nieżyjącą już M. de Montmollin (hodowla "DE VALANGIN"). Lochranza Barley Corn był synem Lochranza Wellington Boots a wnukiem Lochranza Floral Dancer. Lochranza Barley Corn i Ch. Bouffatte of Broomleef to para łączona liniowo na Lochranza Dancing Master, która dawała wspaniałe potomstwo.
Najbardziej znane "dzieci" to Ch. Quinto, Ch. Radieuse de Valangin.

Oto inne doskonałe psy sprowadzone do Francji przez dr Drouillard (hodowla "DU VALCLAIN): Lochranza Lady Killer i Lochranza Wellington Boots. Wybitnym synem tego ostatniego był czarny Magie Boy du Valclain, często wykorzystywany jako reproduktor we Francji w latach 60. dawał wspaniałe szczenięta. Na początku lat 80. francuski hodowca Blondiau (hodowla "DE VALMOUSSINE") sprowadziła czerwonego Lochranza Harvest Gold, który uzyskał 21 CACIB-ów. Duże sukcesy odnosili jego synowie.

Wpływ linii LOCHRANZA zaznaczył się także w hodowli "DE VEGIMONT" M. Er-woine z Luksemburga; stąd pochodził znakomity Ch. Quartz de Vegimont, zdobywca wielu CACIB-ów, który odegrał ważną rolę w latach 70. w rozwoju hodowli "AYODHYA" J. Guerville-Sevin z Francji. Również wspaniała hodowla szwajcarska "SILVERDAWN" Paula Pieri miała dużo krwi linii Lochranza.

W Anglii natomiast hodowla "LOCHRANZA" (od lat 70. prowadzona również przez małżeństwo Gillespie) odnosi dalsze sukcesy. Cockerem roku 1972 został Ch. Lochranza Newsprint, ojciec wielu znakomitych championów, m.in. Ch. Newsreader of Lochranza (23 CC), cocker roku 1974 i 1975 w Anglii, sprzedany potem do Australii.
W latach 1978 i 1979 najlepszy pies myśliwski w Anglii - to piękny czarny Lochranza Man of Fashion (25 CC), który sprzedany do Szwecji uzyskuje Championat Norwegii. Po paru latach powrócił do macierzystej hodowli.

Krew linii "LOCHRANZA" znajduje się również w niektórych polskich hodowlach, np. złoty Ch. Lochranza Debonair został importowany do Niemiec; jego potomkiem jest Ch. lvo Kampanulla (po Wilderers Schampus), którego właścicielką była Barbara Michalska z Krakowa.
Synem czarnego Int. Ch. Lochranza Cartain Style, po Ch. Lochranza Like Your Style jest czerwony
Zwycięzca Ch. Philip z Vejminku, wł. Marii i Stefana Jackowskich z Poznania.

Znaną hodowlą jest "SCOLYS" D.M. Schofield. Krew tej hodowli dominuje w liniach kolorowych cockerów. Głównie dzięki fenomenalnemu reproduktorowi lat 70. Ch. Scolys Starduster'owi, ojcu m.in. Ch. Bournehouse Starshine - rekordzistce pod względem uzyskanych certyfikatów (62 CC). Champion Anglii Scolys Starduster, poprzez swoich synów: Ch. Scolys Stablemate we Francji, Ch. Scolys Scater w Niemczech, Ch. Leabank Levity w Anglii, Ch. Boumehose Starlight w Norwegii i Ch. Scolys merrybray Stardrop w Brazylii ma wpływ na rozwój hodowli w różnych krajach.

Wnukiem Scolys Stardustera jest wspaniały Ch. Cilleine Echelon, który uzyskał 36 razy CC i w latach 1981, 1982 i 1983 był cockerem roku. Jego znanymi w świecie synami są: Ch. Classicway Cath Phrase (wł. Wolfgang Matzke z Niemiec), Ch. Courtmaster Bon Ton, znajdujący się we Francji i Ch. Hazari High Hope z Holandii. Synem Ch. Cilleine Echelon, urodzonym w 1990 r. (Zwyc. Europy 93, Zwyc. Niemiec 93) był Brooksong Blue Suede Shoes, sprowadzony do niemieckiej hodowli ARO'S - Alfreda Rodenbuscha.

Hodowla kolorowych cockerów spanieli w Anglii miała okres, w którym uległa pewnemu załamaniu; nastąpiło to na skutek stwierdzenia P.R.A., zwłaszcza wśród potomstwa hodowli "COLLINWOOD" (przypuszczalnie "przyniósł" ją Ch. Collinwood Cowboy). Aby temu przeciwdziałać, sięgnięto po reproduktory starsze wiekiem. Dużą hodowlaną karierę zrobił Ch. Joywyns Blue Boy of Ware, dziadek Ch. Scolys Stardustera i Int. Ch. Quiane Chieftain Res - Champion CRUFTS w 1970 r., jak również legendarny Champion Anglii - Courdale Flag Liutenanta. Angielscy hodowcy, sięgając po krew linii "OF WARE", raz jeszcze potwierdzili niejako, że jest ona najbardziej stabilna z punktu widzenia zdrowotnego i pod względem eksterierowym. Krew Ch. Courdale Flad Liutenanta stała się na wiele lat dominującą w angielskich i szerzej - europejskich oraz amerykańskich hodowlach. Do hodowli niemieckiej "V. SCHÕLENBERG" Ruth Schultz sprowadzony został syn Ch. Courdale Flag Liutenanta, którego potomstwo w latach 60. i 70. uzyskiwało znakomite rezultaty wystawowe. W Polsce znalazł się jego syn - Ch. Nelson v. Haus Page.

Inna angielska hodowla "QUIANE" państwa Caddy, znana była m. in. dzięki wspaniałemu Ch. Quiane Chieftainowi i Ch. Quiane Juryman oraz Quiane Diogenes. Psy tej linii wyróżniały się walorami wystawowymi i zdolnościami myśliwskimi.
 Krew Ch. Quiane Chiftaina znalazła się w Polsce poprzez wnuka - Nestora v. Stöberburg (po Craigleith Man of Mancha).
Z sukcesami nie tylko na polskich ringach wystawowych występował syn Ch. Quiane Diogenes - Ch. Meadown Macao.

Hodowla kolorowych cocker spanieli, mająca w Polsce licznych, doskonałych przedstawicieli, to "CRAIGLEITH" Molie Robinson. Dawała ona psy o przepięknych, klasycznych głowach. Psy i suki z tej hodowli znalazły się nie tylko w Polsce - również w Kanadzie, Niemczech, Holandii, Francji, Republice Południowej Afryki.

Najbardziej utytułowanymi championami hodowli były: Ch. Craigleith Maggie May, Ch. Craigleith King Rapsody, Ch. Craigleith The Walz Dream, Ch. Craigleith Pirate King. W hodowli zwracano szczególną uwagę na niebezpieczeństwo PRA; być może dlatego jej psy wolne były od tego schorzenia. Krew linii "CRAIGLEITH" w Polsce miał m, in. Ch. Wellington v. Haus Page z holenderskiej hodowli "PAGEN-POULS" i Nestor v. Stöberburg. W Niemczech krew tej linii posiadały psy z hodowli "LORE RICHTER v. MICHAELIBURG" m. in. Ch. Vico Giseli Beyersdorf oraz v. Kóhlerwald Elfriede Kaufmann m. in. Craigleith Field Fare i Magie Man.

Do bardzo znanych hodowli należą: "COCHISE" H. Blake, "BLENKARN" P. L. Masters, "COLTRIM" Eda i Joan Simpson, "COURTMASTER" Douga i Swe Telford, "CLASSICWAY" E. W. Darby.
Specjalizują się one w większości w hodowli kolorowych spanieli. Na wciąż imponującym poziomie znajduje się mająca blisko 100 letnią tradycję hodowla "OF WARE", prowadzona obecnie już przez trzecie, a nawet czwarte pokolenie rodziny Lloydów: wnuczkę Richarda Lloyda - Jennifer Lloyd Carey, świetną wystawczynię i jej córkę - Paulę Carey.

Vailotest S. I Kay Baldwin kolorowe cockery selekcjonowane nie tylko na budowę, ale i wspaniały charakter psa myśliwskiego.

W ostatnich zwłaszcza latach, hodowcy często sięgają po krew linii hodowlanej "NORMANVIEW" Slava i Daisy Baldwin, głównie dlatego, że psy tej hodowli wyróżniają się mocną budową i soczystym ciemnym kolorem umaszczenia (blueroan).

Hodowla "LINDRIDGE" A. Hackett daje także doskonałe psy i suki.
Nieco syntetyzując dotychczasowe uwagi stwierdzić można, że obecnie hodowle angielskie preferują typ psa sportowego, więc takie jakim - moim zdaniem - winny być cocker spaniel.

Ma on długie podudzia, co umożliwia mu imponujący wykrok tylnych kończyn; daje to wrażenie swobodnego, posuwistego chodu. Wyróżnia się ponadto "suchą" głową, co eliminuje podgardle i opuszczone powieki. Ma wysoki kłąb, lekko opadającą linię grzbietu, długi nie loko-waty włos z obfitym podszerstkiem, harmonijną budowę ciała, ustabilizowany, pozbawiony agresywności charakter. Angielskie hodowle, mimo dużej populacji, opierają się zarówno w liniach jedno-barwnych, jak i kolorowych tylko na kilku sprawdzonych psach - reproduktorach.

Amerykańska hodowla angielskiego cocker spaniela opiera się tylko częściowo na importach sprowadzonych z Anglii. W USA prowadzi się własny typ linii hodowlanej.
Populacja angielskich cockerów jest w Stanach stosunkowo niewielka. Psem, którym dokonuje się tu najwięcej łączeń liniowych, jest Ch. Kenobo Capricorn syn Ch. Kenobo Rabit of Nadou, pradziadek słynnego Ch. Dunelam Galaxy. Kenobo Capricorn "dał" 109 championów. Angielskie cocker spaniele wyhodowane w USA są bardzo krótkie, mają bogaty, długi włos, długą szyję, doskonale katowane tylne kończyny, przez co demonstrują imponującą akcję w ruchu. Mają też zrównoważoną psychikę.
Poddawane są obowiązkowym badaniom oczu, na PRA, dysplazję, nosicielstwo brucelozy i mykoplazmozy.


autor: Prof. dr hab. Kazimierz Ściesiński
Materiały pochodzą z Rocznika Klubu Spaniela
oraz dwumiesięcznika "PIES"
nr 4,5,6 /2006




Zakaz kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji wortalu SPANIELE.WORTALE.NET.

Dodaj komentarz / przeglądaj komentarze

Komentarzy do artykułu: 0.


Wróć na portal: MINDLY.PL 

lub przejdź na portal: PSY24.PL
 

| zaloguj