Artykuł dyskusyjny
Z rocznika klubu Spaniela 2003-2004rok

PRÓBA OCENY OSIĄGNIĘĆ HODOWCÓW ANGIELSKICH W RASIE - ANGIELSKI COCKER SPANIEL

Nieustająco wysoki i wciąż doskonały poziom hodowli jaki reprezentują hodowcy angielscy nie jest dziełem przypadku, jak nie przypadkowa jest metoda ich pracy hodowlanej.

Hodują oni linie wybitnych przedstawicieli rasy, co postaram się przedstawić w dalszym ciągu tego opracowania.
Posłużę się przykładami kilku hodowli ustawionych głównie na cockery jednobarwne, przy czym starłam się wybrać jedne z najlepszych hodowli angielskich cocker spanieli. W Anglii działa bardzo wielu hodowców tej rasy, w tym spory procent naprawdę dobrych.

W ostatnich latach szczególnie widoczne są następujące hodowle:
- "Canigou" - Trici Bentley
 - "Cornbow" - Jacka'a Clarka
- "Waterwood" - Nannette Howell
- "Asquanne" - Ann Webster
- "Charbonnel" - Sandy Plat
Na specjalną uwagę i osobne dokładniejsze omówienie zasługuje hodowla Penny Lester " Quettadene"
Należy wymienić kilka innych hodowli jak: " Amberway", "Claramand", "Helenwood", "Judena", "Kyrenia", "Perrytree", " Canyonn", "Dillonpark", " Jozelah", "Jimmison", "Lujesa", " Wensum" - lecz nie sposób wymienić i oówić wsyztkich.
Wspomnę, że pominęłam hodowlę cockerów kolorowych, chociaż trzeba zauważyć, że większość hodowli prowadzi zarówno linie jednobarwne jak i kolorowe, lecz zazwyczaj na jedną z nich kładzie zdecydowanie większy nacisk.

To, co rzuca się w oczy w czasie analizy metod pracy hodowców angielskich, to z jednej strony określony precyzyjnie kierunek własnej pracy, z drugiej zaś wykorzystywanie osiągnięć innych hodowli. Często obserwuje się długoletnią współpracę dwóch lub więcej hodowli, która owocuje u wszystkich partnerów doskonałymi efektami. Nadrzędnym celem jest kolejny wybitny pies w hodowli. Wydaje się, że hodowców tych cechuje wzajemna życzliwość i partnerstwo.

Zacznę analizę od hodowli "CANIGOU". Jej sztandarowym psem stał się zwycięzca Best In Show CRUFTS 1996, czarny Sh.Ch. Canigou Cambrai.



Rodowód tego psa obrazuje jak Tricia Bentley tworzyła doskonałą linię w swojej hodowli, wychodząc z psa SH.Ch. Canigou Mr Happy.
Combrai jest synem złotego Sh.Ch. Cleavehill Pot of Gold oraz czarnej Crankwood Miss Happy.
Crankwood Miss Happy pozostająca w hodowli "Canigou" jest córką w/w Canigou Mr happy i Spawood Golden Spice - zatem jej przybycie już jako dorosłej suki do hodowli "Canigou" nie było przypadkowe. Suka ta wykorzystana została wielokrotnie w hodowli, dając każdorazowo wybitne potomstwo. Nazwano ją matką championów. jej synowie poza wspomnianym Canigou Combrai, to między innymi takie wspaniałe psy, jak:
- Sh.Ch Canigou Patent Applied For po: Sh.Ch. Quettadene Debonair
- Sh.Ch Canigou What A Picture po : Sh.Ch. Quettadene Discretion
- Sh.Ch Canigou Wishing and Hoping po: Sh.Ch. Quettadene Discretion
- Sh.Ch Canigou Waiting In The Wings po: Sh.Ch. Quettadene Discretion

Łączenia te otworzyły drogę do kontynuacji linii Canigou Mr Happy. Dzięki obcej linii ze strony ojca Canigou Cambrai, mógł on być używany do kryć córek pozostałych braci, mających w linii ojca psy z hodowli Quettadene. Szczególnie udane łączenia okazały się pomiędzy Canigou Cambrai,a  córkami Canigou Patent Applied For.

Z tych doświadczeń korzystały także takie hodowle jak " Cornbow " czy " Waterwood ".
Jack Clark (Cornbow)pokrył swoją sukę Merybeck Motivator of Cornbow psem Canigou Vietor of Cornbow, pozostawiając sobie Cornbow Very Pretty Lady. Suka ta pokryta została Canigou Patent Aplied For i znowu pozostawiono w hodowli sukę Cornbow Victoriana. Tę ostatnią pokryto Canigou Cambrai, imbredując poprzez Crankwood Miss Happy na Canigou Mr Happy. Dokonano kilku łączeń tej pary, uzyskując tak wspaniałe psy jak:
- In.Ch. Maroe
- Ch.Lux Ch.Pl. Cornbow International
- Sh.Ch.Cornbow Intrepid
- Sh.Ch. Cornbow Encounter wyeksportowany do Afryki Pd.
- Ch. Cornbow Connexion wyeksportowany do USA.

Int.Ch.Cornbow International jest własnością francuskiej hodowli Valotsara i mieliśmy przyjemność podziwiać go na polskich ringach.
Nie wypada nie wspomnieć o wcześniejszych łączeniach pary Canigou Patent Applied For i Merrybeck Motivator of Cornbow, w wyniku których urodziły się takie psy, jak: Ned Ch Lux Ch.D Ch.Cornbow Insignia należący do A. Galindo z Hiszpanii - hodowla Galican.
W ramach współpracy hodowli Canigou i Cornbow, do tej pierwszej sprowadzono sukę Cornbow Virginia by Canigou -
córkę Canigou Victor of Cornbow i Merrybeck Motivator of Cornbow.
Jej droga hodowlana przebiegała podobnie jak je siostry Cornbow Victoria. Była ona kryta SH.Ch. Canigou Patent Applied For.
Z takiego łączenia pochodzi między innymi złoty Canigou Gold Strike (CAC Europejska Wystawy Paryż 2002, CACIB, BOB, BOG)



pozostający we francuskiej hodowli "La Coquiniere".
Pies ten był wystawiony w Polsce - CACIB, BOB - Sopot 2001.

Sh.Ch.Canigou Patent Applied For pozostawił po soie w Anglii wiele wybitnego potomstwa. W wieku 7 lat został sprzedany do Hiszpanii, który to kraj jest chyba najwierniejszym kontynuatorem angielskich linii hodowlanych. Efekty te są widoczne w ogromnych sukcesach Hodowców hiszpańskich.

Inna hodowlą, która sięga po doświadczenia hodowli Canigou, jest hodowla Waterwood.
Jedną z piękniejszych złotych suk, kontynuującą linię Canigou Mr Happy jest Waterwood Forever Amber - córka Lujesa Happy Too (Canigou Mr Happy x Lujesa Fiore Dorato) i Quettadene Alicia At Amberway.
Brat Amber, złoty Waterwood THE DIPLOMAT

wyeksportowany do Finlandii, do hodowli Shavian, zrobił tam ogromną karierę wystawową - 12 CACIB, wielokrotnie BOB, BIS Klubowej Wystawy Fińskiego Klubu Spaniela 2002.

Wiele innych czołowych hodowli angielskich wykorzystywało osiągnięcia hodowli Canigou pracując na lini Canigou Mr happy, jak - " Canyonn", "Notrella", "Wensum", "Dillonpark", "Lujesa", "Jimmison" i inne.

Na szczególna uwagę i osobne omówienie zasługuje hodowla Penny Leaster - " Quettadene". Ta hodowla chyba najlepiej obrazuje prace na lini wybitnego przodka.
"The Quettadene Cockers" rozpoczęła działalność w roku 1950, a jej założycielką była Woodbridge. Psy z hodowli "Quettadene" zawsze miały ogromny wpływ na pozostałe hodowle w Anglii. Aktualna hodowczyni Penny Lester - prowadzi bardzo konsekwentnie linie czarnego
Sh.Ch. Quettadene EMBLEM.

Pies ten urodzony 30.08.1983 z Sh.Ch. Sorbrook Christmas Kinght oraz Quettadene Fascination, okazał się kamieniem milowych w hodowli angielskich cocker spanieli w Anglii. Wykorzystywany był przez bardzo wielu hodowców, nie tylko w swojej rodzimej hodowli Quettadene. Pomimo, że krył suki z różnych linii hodowlanych, zawsze potwierdzał swoją klasę jako reproduktor, dając doskonałe potomstwo i przekazując wybitne cechy kolejnych generacjom. Od dwudziestu lat Quettadene prowdzi linie EMBLEMA.

Ostatnim wielkim osiągnięciem jest złoty ShCh. Quettadene Copper Glow - zwycięzca The Cocker - Spaniel Club Championship Show 20025, a także cocker spaniel roku 2002 wg listy rankingowej Klubu Spaniela w Anglii - uzyskał 11 C.C w tym 11 BOB, co w warunkach angielskich jest rekordowym wynikiem.

Pies ten jest synem Sh.Ch. Lujesa Happy Too (Canigou Mr Happy x Lujesa Fiore Dorato). Copper Glow prowadzi więc linię Canigou Mr Happy.
Wreszcie trzeba ujawnić linię prowadzoną przez Canigou Mr Happy - otóż jest on synem Sh.Ch Quettadene Emblem i Canigou Isabella Coral. Zatem Quettadene Coper Glow jest prawnukiem Emblema za strony ojca. Jego matka Quettadene High Socienty także prowadzi linię Emblema.Jest ona córka Quettadene Foodstep i Quettadene Mistique. Quettadene Foodstep jest synem Canigou Combrain i Quettadene Mellisa.
Jak wiadomo Canigou Combrain to wnuk Canigou Mr Happy, a zatem prawnuk Quettadene Emblem.
Quettadene Mistique to córka Quettadene Debonair i Quettadene Harmony, jest prawnuczką Emblema ze strony ojca i jednocześnie wnuczką ze strony matki.

Należy sądzić, że sukcesy tak Penny Lester, jak i wielu innych hodowców angielskich, nie polegają tylko na utrzymaniu linii Emblem. Obserwując działania innych hodowców w Europie, którzy mając w ręku niejednokrotnie ten sam pozornie potencjał genetyczny, uzyskują wyniki mierne, albo wręcz złe, można dojść do wniosku, że jak to się mówi - "diabeł tkwi w szczegółach". Należy zwrócić uwagę na fakt, że psy, których linie prowadzą Anglicy nie są przypadkowe. Są przez nich dokładnie sprawdzone i wyselekcjonowane.

Należy także pamiętać o zagrożeniach, które niesie ze sobą system imbredu. Trzeba doskonale orientować się w konfiguracjach w jakich zestawiane są kolejne zwierzęta w kolejnych pokoleniach.
Hodowla na linię to głęboko przemyślana i potwierdzona doświadczeniem praca.

Na zakończenie należy przytoczyć wypowiedź Penny Lester z artykułu umieszczonego w " Dog World" pt.: "Wymarzone Cockery. Lata minione i przyszłe cocker spaniela w Anglii". Tłumaczenie J. Olszewskiego, cytuję:

"Psów, których nie moge zapomnieć, to czarne psy z hodowli Lochranza", takie jak "Strollaway", który był krótki i harmonijny. Podoba mi się również Bouernehouse Starshine, która to suka przez wiele lat wygrywała wystawy. Również przepiękny był Curtdale Flug Lieutenant. Z moich własnych psów wymienić trzeba Quettadene Emblem oraz jego wnuczkę Quettadene Mistique - ta suka była perfekcyjna.Wcześniej przed paru laty, z tego co pamięta, cockery były w typie psa pracującego. Dzisiejsze hodowle, zwłaszcza te nowe, ukierunkowały swoją pracę hodowlaną w kierunku psa wystawowego. Oznacza to, że zgubiliśmy typ psa mocnego, ale proporcjonalnego, zgodnego z wzorcem rasy... Moim zdaniem, w latach 70-80 mieliśmy lepsze cockery. Patrząc w przyszłość trzeba stwierdzić, że ,mamy jednak szczęście, bo mamy część wymarzonych hodowców, którzy nigdy nie stracą z oczu typowego cockera. Obojętnie co będzie dyktować moda, będziemy hodować klasycznego, z wesołym usposobieniem cocker spaniela, który jest również idealnym psem na wystawę".

Oby te myśli hodowczyni angielskiej towarzyszyły nam w polskiej pracy hodowlanej.

Międzynarodowy Sędzia Kynologiczny VIII, IX Grupy -  Zofia Konderla

c.d.n.